Daniel de Montmollin, vertalingen,extraits des traductions Frans leren ,Vivienne Stringa

Daniel de Montmollin leeft en werkt bij de godsdienstige broedergemeenschap in Taizé, bij Cluny, opgericht in 1940 door broeder Roger. In 1950 richt hij er een pottenbakkersatelier op. Vanaf 1956 gaat hij zich op steengoed richten. Hij houdt ook van schrijven en poésie. In 1964 publiceert hij ‘Le Poème Céramique’ (‘Het keramisch gedicht’) waarin hij vertelt over het leven en het werk van een pottenbakker met zijn fundamentele waarden.
In 1972  maakt hij een dichtbundel, ‘Par l’Eau et par le Feu, un itinéraire du potier’ (‘Door water en vuur, een zoektocht van een pottenbakker’).

Hij verdiept zich in de wonderen van de asglazuren en in 1976 verschijnt  ‘L’Art des Cendres’ (de Kunst van de As) bij uitgeverij Presses de Taizé. Daniel de Montmollin vervolgt zijn zoektocht en in 1987 verschijnt de eerste druk van ‘Pratique des Émaux de Grès’  en dit wordt direct gretig gelezen door pottenbakkers en ook op diverse scholen. 

Tijdens zijn intensieve onderzoek op het onuitputtelijke terrein van de assoorten, verdiept hij zich in fosfor, dit zo belangrijke element voor het leven en dat zo’n  mysterieuze invloed op kleur heeft en waarover hij het met passie beschreven boek ‘Pratique des Émaux de Cendres maakt.

Door zijn keramisch oeuvre, zijn boeken en volkomen nieuwe onderzoeken en speurtochten is broeder Daniel een zeer belangrijke figuur voor de ‘renouveau céramique’ in Frankrijk, maar ook daarbuiten.

De vlucht naar het pottenbakken verklaart Daniel  “door de noodzaak van het zintuiglijk contact van de handen met de aarde”. “Want”, zegt hij, “de mens is geschapen naar het evenbeeld van God en dus zelf scheppend. We zien heel goed hoe creativiteit bij het kind  werkt :  het tekent, speelt, het leeft in de eenheid van zijn eigen ik.”

Spijtig voegt de pottenbakkende broeder hier aan toe :

Elke vorm van onderwijs is gebaseerd op herinnering, op de logische betekenis: helaas is het kind van vandaag verworden tot een gans om vet te mesten ...

En :  “de stadsmens is statenloos geworden”.

Daniel de Montmollin was medeoprichter van het broedergenootschap van Taizé vanaf 1942. Nadat hij zijn eerste jaren in de woongemeenschap wijdde aan metselwerk en koken, ontdekt hij in 1949 in Cluny het pottenbakken aan de zijde van Alexandre Kostanda en hij neemt deze creatie mee naar Taizé vanaf 1950. Als hij in  1952 de Zwitserse keramist Philippe Lambercy ontmoet, verdiept hij zich in de kunst van het glazuren. Vanaf 1956 gaat hij verder met steengoed.

Daniel de Montmollin is bekend om zijn beheersing van het draaien van porselein en steengoed maar voooral om zijn glazuurtechniek, waar hij consant onderzoek naar doet. Zijn glazuren hebben het principe van de olievlektechniek en worden gemaakt op basis van plantaardige assen, waarin een concentratie zit van mineralen die de plant uit de bodem heeft gehaald: houtas verrijkt met kobaltoxyde voor de blauwe kleur, haagas uit Bresse voor de glanzende witte kleuren  en soms plaatselijke rotssteen uit de buurt van Taizé.

De keramiek van Daniel de Montmollin is meestal heel discreet gesigneerd met een holle stempel D.Taizé. Behalve de maker van zijn geglazuurd steengoed is hij ook auteur van diverse boeken over pottenbakken en vuurkunst.

Geschreven werk

• Le Poème céramique, Morel Editeur (1964), heruitgegeven door les Presses de Taizé.
  Daarna een heruitgave in 1991 bij La revue de la céramique et du verre, (1991).
• Par l'Eau et le Feu, édition. La revue de la céramique et du verre, (1993)
• Être Potier D'Oasis A Badura Ou L'Intelligence De La Tradition, éd. Argile, (1994).
• Eloge de l'empreinte, par Daniel de Montmollin, M.-H. Lautier et J.-C. Meyer,
  éd. La revue de la céramique et du verre, (1999).
• Pratique Des Émaux De Grès, éd. La revue de la céramique et du verre, (1997).
• Le Jardin Du Potier. Nouvelle version du "secret partagé",
  éd. La revue de la céramique et du verre, (1999)
• Le Chaos Fertile, éd. Fata Morgana, (2004).
• Pratique des émaux 1300°C Minéraux, roches, cendres,
  éd. La revue de la céramique et du verre, (2005)
• Le Saut De La Carpe, éd. Fata Morgana, (2009).
• Pierres habitées, éd. La revue de la céramique et du verre, (2009)
• Le jeu de la barbotine - Un défi à la créativité,
  éd. La revue de la céramique et du verre, (2010).

In zijn boeken laat hij zien hoe het mogelijk is om vooral veel zelf te doen, waardoor men zelf euforische ontdekkingen kan doen en een geheel eigen stijl kan ontwikkelen.

Getuige het citaat dat hij gebruikt in de inleiding van het boek ‘Pratique des Émaux de Grès’ :  U zult nooit vrijgesteld zijn om autodidactisch te zijn. (Philippe de Lambercy tegen zijn leerlingen)

Photo: Nucléations ocre-brun à la cendre sur couverte au cobalt et goutte d'huile

... ... ...

 Page