De Dood, Léo Ferré,vertalingen, frans leren

	Et il avait dans sa main droite sept étoiles, et de sa bouche sortait une épée aiguë à deux tranchants | estampe | Odilon Redon	 Guillaume Apollinaire. La chanson du Mal-Aimé. Et je chantais cette romance En 1903 sans savoir Que mon amour à la semblance Du beau Phénix s'il meurt un soir Le matin voit sa renaissance. Léo ferré. Frans leren, Vivienne Stringa

De Dood


Met haar zeis van de vier seizoenen
En de crêpe in haar kapmantel
Op haar stelten van beton
In de buitenwijken van de wanhoop

Zij sterft haar dood, de Dood
Zij sterft

Met haar touwen voor de regen
Om de longzieken aan elkaar vast te binden
In de blaasbalg van de mysteriën

Zij sterft haar dood, de Dood
Zij sterft

Op de weg van de gelukkige dagen
In de drijfstangen en de toorn
Terwijl ze zwart op haar ogen doet
En vers bloed op de kiezelstenen

Zij sterft haar dood, de Dood
Zij sterft

Het hospitaal gemeubileerd met haar mensen
Op de zalen waar het chroom slaapt
Met haar zoon en haar witte handschoenen
In het koninkrijk verdovingsmiddel

Zij sterft haar dood, de Dood
Zij sterft

Met het plantaardige dat gevoed is
Met haar verwerpelijke handel
Met haar gelach en geschreeuw
Die op alle grafkuilen zitten

Leeft men zijn leven, men leeft
Men leeft

De Dood, Léo Ferré