Middeleeuws dierenboek, Fauvain, Fauvel
Le Roman de Fauvain (of geschreven: Le Roman de Fauvel)
Le roman de Fauvain is een lang satirisch gedicht dat bestaat uit twee boeken geschreven in 3000 verzen. Gervais du Bus is de enig gebleken auteur van dit gedicht.
Om zijn doelwit te verbergen, gebruikt de schrijver de formule van de zoömorfe held, een procedé dat al in het oude Egypte werd gebruikt.
Aan het begin van de XIVe eeuw schreef Gervais du Bus het verhaal van Fauvel, een roodharige ezel, die alle fouten van de wereld bezat; zijn naam is een acrostichon van al zijn kwade eigenschappen, en hij is koning geworden. Le Roman de Fauvel is een waar hekeldicht tegen de gevestigde orde, en tegen Philippe le Bel, en beschrijft een omgekeerde wereld waarin mensen zich gedragen als beesten.
Een wereld waarin de paus zich onderwerpt aan de koning, waarin priesters en monniken rijk en corrupt zijn, en waarin alle lagen van de maatschappij Fauvel komen "torcher", hielenlikken, beduvelen.
Le Roman de Fauvel brengt een ezel ten tonele, die alle slechtste eigenschappen tegelijk in zich draagt. Zijn naam is een acroniem van zes van zijn zonden: Flatterie, Avarice, Vilenie, Variété (inconstance), Envie, Lâcheté (vleierij, gierigheid, gemeenheid, wisslend gedrag, afgunst, lafheid).
Fauvel is aan de macht gekomen door middel van arglistigheid en iedereen, van prins tot eenvoudige schurk, hangt rond hem om hem te "torchier" (hem te vleien, te beduvelen) en zijn gunsten te verkrijgen, "et obtenir ses faveurs". Hij doet alles omgekeerd: hij straft onschuldigen en beloont hypocrieten.
Het werk is geschreven tussen 1310 en 1314 door Gervais du Bus, kapelaan van Enguerrand de Marigny, minister van koning Philippe IV le Bel, en het is een kritiekstuk op de politiek, zeer venijning van aard, gericht op de koning en zijn adviseur, en het stelt het machtsmisbruik en de corruptie van het hof aan de kaak.
De Roman de Fauvel is vooral bekend in een versie van rond 1316-1320 die een bewerking is van de originele tekst waaraan bijna drieduizend verzen en honderdvijftig lyrische stukken zijn toegevoegd. Deze versie zou het werk zijn van bedienden uit de koninklijke kanselarij.
Andere verhalen zijn direct afgeleid van het gedicht van Gervais du Bus.
*Afbeelding rechts: de auteur, Raoul le Petit, introduceert het boek met een handgebaar; een eik (symbool van de goede koning) breekt af terwijl een beuk ("faus" in middeleeuws Frans) diens plaats inneemt. Deze stelt Fau(s)vain voor.
Fauvain, die het toppunt bereikt had van de wereldlijke en kerkelijke macht, verbande de auteur en stak zijn tong uit tegen hem. |
|
Fauvain omhelst een valse devoot, vermomd als heilige. |
|
Fauvain en zijn twee medeplichtige misdienaars, Ghille et Barat (een dievennaam uit de fabliaux), drinken uit de kelk der huichelarij. |
|
Fauvain wordt benoemd tot executeur testamentaire van een rijk man die op sterven ligt. |
|
Hij vergaart de erfenis; zijn handlangers stoppen hun capuchon er vol mee. (zakken bestonden niet ...) |
|
Fauvain weigert de aalmoes aan de armen te geven; hij draait hen de rug toe en zegt tegen hen: "Gaat heen!" |
|
Fauvain doet het riet buigen en zegt: "Vele mensen buigen zich zo, zoals het riet dat in de wind doet ... " |
|
Fauvain toont een lijst met voorrechten waarmee hijiedereen die de armen helpt kan excommuniceren. |
|
Fauvain geeft daarentegen gelijk aan twee klerken met kwade bedoelingen. |
|
Een schuldeiser van Fauvain komt zijn geld opeisen bij de rechtbank. |
|
Fauvain weigert te betalen. Hij scheert zijn kruin kaal en vermomt zich als pelgrim van Saint-Jean-de-Jérusalem om medelijden op te wekken bij justitie. |
|
Een bediende komt met een lijst met voorrechten waarmee Fauvain vrijgesproken moet worden en de aanklager veroordeeld moet worden. |
|
Bisschoppen, abten en klerken vlechten de staart van Fauvain om hem te vleien. |
|
Bisschoppen, abten en klerken "bestijgen" ("chevauchent") Fauvain (beeldspraak die een spreekwoordelijke term is geworden). |
|
wee advocaten hebben spijt dat ze Trouw niet beter hebben gekend. Gelukkig, Valsheid en Huichelarij troosten ons ! ... |
|
Fauvain raadt een compagnon timmerman luiheid aan : "Laten we uitrusten, alstublieft, laten we van de zon gaan genieten ..." |
|
Als Fauvain heel ziek is, raadt hij zijn kinderen huichelarij aan. |
|
Fauvain, stervend, ligt op bed; hij weigert zijn zonden op te biechten ; zijn opvolger drinkt reeds uit de kom der huichelarij. |
|
Fauvain ligt op sterven. Hij geeft zijn opvolger het recept om te slagen in de wereld : verraad, valsspelen, gemeenheid, bedrog. |
|
De duivel neemt zijn lichaam mee. |
|
Accueil: Middeleeuws dierenboek
Vertaling Vivienne Stringa